Kleine momentjes die groot verschil maken — een casus uit de praktijk

Soms zit vooruitgang niet in grote stappen of ingewikkelde plannen, maar in het vermogen om op het juiste moment naast iemand te gaan staan. Een van onze jongeren (16) laat dit mooi zien.

Toen we hem leerden kennen, was zijn week onrustig. Wisselende slaaptijden, weinig structuur, spanningen thuis en op school, en een hoofd dat soms zo vol raakte dat hij simpelweg niet meer wist wat te doen. Eten vergat hij regelmatig, afspraken voelde hij als druk en het contact met thuis was moeizaam.

Onze begeleiding begon klein: een wandeling, even samen een drankje halen, praten over zijn weekend of over waarom hij tot laat wakker bleef. Geen oordeel — wél duidelijkheid, rust en een luisterend oor.

Langzaam ontstond er vertrouwen. Hij durfde te vertellen wanneer hij spanning voelde. Wanneer zijn hoofd te vol zat. Wanneer hij eigenlijk liever ergens niet naartoe wilde, maar het toch deed “omdat het zo hoorde”.En hij gaf toe dat hij soms bang was dat hij opnieuw zou instorten.

We sloten aan bij zijn ritme, maar brachten tegelijkertijd structuur terug: opstaan, eten, plannen maken. En steeds weer benoemen wat goed gaat, hoe klein ook. Zoals dat hij op tijd thuiskwam. Dat hij zijn telefoon netjes inleverde. Dat hij zelf om hulp vroeg wanneer de druk opliep — iets wat eerder ondenkbaar was.

Ook het contact met ouders veranderde. Waar eerder veel onduidelijkheid was, ontstond ruimte voor gesprekken en eerlijkheid. We betrokken hem steeds meer in keuzes en verwachtingen, waardoor hij zich geen pion meer voelde maar iemand die zelf mee beslist.

Het mooiste moment kwam onverwachts. Na een lastig gesprek waarin we een misverstand hadden uitgepraat, viel hij ons spontaan in de armen.“Fijn dat je me niet veroordeelt,” zei hij zacht.“Je komt gewoon altijd terug.”

Dat is waar MAAT. voor staat.Niet alleen begeleiden, maar blijven wanneer het moeilijk wordt.Niet alleen sturen, maar écht naast iemand staan.

Kleine dingen, grote impact.